παρασάνταλα

παρασάνταλα

τρέχω μονάχος στον αφρό τις παγωμένης μπύρας
μ όλα τα παρασάνταλα τις σκέψεις κ τις μοίρας

πέρνω αλλη μια για να σκεφτω ποιος είμαι εγω στ αλήθεια
μπαλώθηκα με του καιρού και του τρελού συνήθεια

στιν τρίτη φτάνω στον βυθό ο αφρός ομως δεν φεύγει
παλεύω μόνος για να βγω μα η ζάλη είναι πεσμένη

τρέχω μονάχος στον αφρό τις παγωμένης μπύρας
μ όλα τα παρασάνταλα τις σκέψεις κ τις μοίρας


στιχοι: κινέζος